(Wrocław, 28/11/2016) Dziś, wspólnie z Prezydentem Wrocławia Rafałem Dutkiewiczem miałem zaszczyt wręczyć Certyfikaty „Wrocław bez barier”. To piękna i dobra konkluzja plebiscytu o tej samej nazwie, który rozstrzygamy tradycyjnie w przededniu 3 grudnia, kiedy przypada Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Po raz VII chcemy promować dobre praktyki: firm, instytucji, organizacji pozarządowych i osób prywatnych na rzecz pełnej dostępności i integracji. Także, a może przede wszystkim przełamując negatywne stereotypy i bariery mentalne.


Nie z powodu miejsca zatrudnienia – niejednokrotnie wyrażałem przekonanie, że wiele zrealizowanych działań, kolejnych wyzwań – pozostałoby w sferze niespełnionych marzeń, gdyby nie wsparcie Prezydenta. Jego rolę w udoskonalaniu przestrzeni „Wrocławia bez barier”, w ubiegłym roku podczas gali w Bar Barze podkreślał też poseł Sławomir Piechota. Wtedy, w trakcie edycji 2015, uhonorowaliśmy: Fundację na rzecz rozwoju audiodeskrypcji Katarynka – w kategorii: “Integracja społeczna”; Wyższą Szkołę Bankową – w kategorii: “Miejsca dostępne dla wszystkich” i dra Jana Stasieńko, dyrektora Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu – w kategorii: “Działania innowacyjne w zakresie powszechnej dostępności”.

Certyfikaty dla innowacji, sportu i społecznej odpowiedzialności biznesu

Dzisiaj, rozpoczynając podsumowanie edycji 2016 w Sali Sesyjnej Rady Miejskiej, prezydent Wrocławia – Rafał Dutkiewicz mówił, że wskazuję i inicjuję ważne projekty we Wrocławiu, że czelendżuję. Nie dla taniego rewanżu wiem, że gdybym nie drużyna Urzędu Miejskiego z Anią Szarycz, wiceprezydent Wrocławia, Marcinem Garcarzem, dyrektorem Departamentu prezydenta Wrocławia, Basią Radomską, dyrektor Biura Szefa, Jackiem Sutrykiem, dyrektorem Departamentu Spraw Społecznych, pozostałymi Departamentami, Wydziałami, Biurami, Jednostkami i Instytucjami Miejskimi, jak ZDiUM, MOPS, Wrocławskie Inwestycje, czy ESK Wrocław 2016 i oczywiście kapitanem w postaci Prezydenta – niewiele by się udało.

Chwilę później wręczyliśmy Certyfikaty „Wrocław bez barier” i miejskie upominki. W VII edycji plebiscytu, decyzją Kapituły, w skład w której weszło dwóch laureatów poprzednich edycji: Stan Kośnik, pełnomocnik Rektora WSB ds. Studentów z niepełnosprawnościami i promotor aktywności na handbike’u (rowerze napędzanym ręcznie), Jacek Wierdak, prezes Dolnośląskiego Stowarzyszenia Sportowców Niepełnosprawnych Aktywni Wrocław, organizator XIV edycji Międzynarodowego Turnieju Tenisa na Wózkach „Wrocław CUP”, przedstawiciele UM Wrocławia: Dominik Golema, rzecznik ds. Dialogu Urzędu Miejskiego Wrocławia, Andrzej Mańkowski, wicedyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej i moja skromna osoba, nagrodzeni zostali.

Fundacja TUS w kategorii Działania Innowacyjne na rzecz powszechnej dostępności za niepełnosprawnik.pl – wyszukiwarkę miejsc dostępnych dla osób niepełnosprawnych.

To jest 3 rok trwania miejskiego projektu, wyjątkowego w skali kraju. TUS skanuje też obiekty w Warszawie, Toruniu i Poznaniu, te działania udowodniły ich potrzebę funkcjonowania w przestrzeni. Bo przecież wspiera to też osoby o ograniczonej mobilności, a we Wrocławiu poszerzyliśmy „pomiary” o miejsca dla Rodziców z dziećmi. Gdy w 2010 roku inicjowałem plebiscyt rozmawialiśmy z obecną wiceprezydent Wrocławia Anną Szarycz o tej kategorii. Nie spodziewaliśmy się, że każdego roku nagrodzeni, będą tak merytorycznie wybitni.

Jakub Tokarz w kategorii Integracja Społeczna za wyjątkowe osiągnięcia sportowe, przełamywanie barier i złoty medal w parakajakarstwie na Igrzyskach Paraolimpijskich w RIO 2016.

Rozmawiałem z Kubą w czerwcu. „Skrzynia, opisujesz na swoich profilach społecznościowych, że przygotowaliście dostępny koncert Davida Gilmoura”. Tak, odparłem bo z Krzysztofem Majem, dyrektorem generalnym Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016, dbamy o otwarte przestrzenie w architekturze, zapobiegając wykluczeniu w uczestnictwie. Kuba, człowiek renesansu, był w towarzystwie młodszego kolegi Michała, z Bolonii na tym koncercie. Później wykonał kawał ciężkiej pracy i zdobył złoto w RIO. We Wrocławiu, co jak mówił mi Kuba, nie takie oczywiste w innych samorządach, zmieniliśmy uchwałę RM Wrocławia i zrównaliśmy nagrody finansowe dla sportowców biorących udział w Igrzyskach Olimpijskich i Paraolimpijskich. W mieście, w którym żył i pracował niemiecki lekarz żydowskiego pochodzenia, twórca ruchów paraolimpijskich – sir Ludwig Guttmann, to zobowiązanie!

Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne we Wrocławiu w kategorii Społeczna Odpowiedzialność Biznesu za kampanie społeczne, uwrażliwiające na potrzeby pasażerów z ograniczoną mobilnością i włączanie środowiska w proces tworzenia przestrzeni „bez barier”.

Nie zdążyliśmy, podczas posiedzenia Kapituły, dojść do słowa i przedstawienia prezentacji MPK. Wyrwał się bowiem Staszek Kośnik, pełnomocnik Rektora WSB ds. Studentów Niepełnosprawnych i inicjator wrocławskiej wypożyczalni handbike’ów: „A wiecie, że członek stowarzyszenia integracyjnego przy naszej uczelni, mimo, że jest niewidomy, dzięki zmianom w taborach MPK sam dociera co celu. Nakręciliśmy o tym film. Wielka sprawa”. Ten film, w ramach krótkiej laudacji, Stan pokazał dzisiaj w Sali Sesyjnej. To fakt, MPK ewoluuje, świadome kolejnych potrzeb i wyzwań. W listopadzie ub. roku z ulic Wrocławia zjechał ostatni wysokopodłogowy autobus. Zmiany w taborze tramwajowym też są widoczne, choć potrzebne i planowane są kolejne zakupy. Chodzi jednak też o podejście CSR: kampanie społeczne. M.in. z koszykarkami Ślęzy Wrocław „Są reguły w sporcie i transporcie”, organizacjami pozarządowymi nt. pasażerów z ograniczoną mobilnością. Przypominam sobie 1994 rok, zakładaliśmy wtedy Parlament Młodzieży Wrocławia. Wsiąść do wysokopodłogowego autobusu, po schodach, pomagali mi pasażerowie. Chodzi bowiem o to, że nowoczesne technologie nie mogą nas wyabstrahować z poczucia empatii. Sprzęty mogą się zepsuć, ale otwarte głowy i działania powinny nam pomóc dotrzeć do celu.

Co dalej?

Po uroczystościach, związanych z głównymi bohaterami rozmawialiśmy merytorycznie podczas paneli. Na temat kultury, sportu i dzieci – podsumowując miejską kampanię Fundacji Potrafię Pomóc: „Wrocław bez barier – dzieci mają głos”, odnosząc się do Konwencji ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych. Byliśmy więc razem m.in.: profesor Alicja Chybicka, poseł na Sejm RP i szefowa kliniki Przylądek Nadziei, Agata Roczniak, przewodnicząca Wrocławskiej Rady Konsultacyjnej ds. Osób Niepełnosprawnych, modelka na wózku, mama, przedstawicielka Fundacji Evy Minge BlackButterflies, Katarzyna Sobańska – Laskowska, pełnomocnik terenowy Rzecznika Praw Obywatelskich, Sławomir Piechota, poseł na Sejm RP, Krzysztof Maj, dyrektor generalny Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016, Andrzej Mańkowski, wicedyrektor MOPS i przedstawiciele organizacji pozarządowych: Małgorzata Gorący, prezes Stowarzyszenia Ostoja, Adam Komar, prezes Fundacji Potrafię Pomóc, Paweł Parus, prezes Klubu Kibiców Niepełnosprawnych i pełnomocnik Marszałka Województwa Dolnośląskiego ds. Osób Niepełnosprawnych, Piotr Todys, prezes Fundacji Tus.

Mówiliśmy o tym, co już, o potrzebach, o tym co przed nami. Współpraca z organizacjami pozarządowymi, projekty dla osób z niepełnosprawnościami w różnym wieku, wsparcie edukacji, sportu, uzupełnianie luk systemowych pokazuje, że mamy wyznaczony dobry azymut.

Nagrody, choć nie dla nich pracujemy, by wymienić tylko: ogólnopolski Towarzystwa Urbanistów Polskich, Fundacji Integracja, pod patronatem Prezydenta RP – Andrzeja Dudy i główną nagrodę Lider Dostępności za trakt na Rynku, tytuł Samorząd Równych Szans 2016 i wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie Fundacji Instytut Rozwoju Regionalnego pokazuje, że jesteśmy doceniani przez ekspertów.

Przed nami zakończenie Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. W inaugurację, aktywnie włączyła się ponad 100 osób z niepełnosprawnościami. Z Chrisem Baldwinem liczymy na powtórkę. Kolejny rok, to następne wyzwanie The World Games 2017. To z jednej strony dostępność architektoniczna, o tej rozmawiamy i ją konsultujemy na obiektach takich, jak Stadion Olimpijski. Z drugiej dostępność imprez, mówimy o tym, podejmując konkretne działania z Marcinem Przychodnym prezesem Wrocławskiego Komitetu Organizacyjnego – Światowe Igrzyska Sportowe. 2017 rok to także kolejne projekty z ngo’sami, poprawianie przestrzeni, praca nad asystenturą i wiele innych wyzwań, których jesteśmy świadomi. Proces udoskonalania przestrzeni „bez barier”, to sprawa permanentna w Nowym Jorku, Londynie, Warszawie i Wrocławiu. Zależy do każdego z nas. Zatem, do dzieła bo #razem – można więcej!

fot. Janusz Krzeszowski